چرا باید قبل، حین و بعد از درمان ارتودنسی به دندانپزشک نیز مراجعه کنیم؟

Additional Info

امتیاز کاربران
ضعیفعالی 

چرا باید قبل، حین و بعد از درمان ارتودنسی به دندانپزشک نیز مراجعه کنیم؟

پیش از درمان: معمولا پیش از آغاز هر درمان ارتودنسی، به ویژه درمانهای ارتودنسی ثابت، متخصصین از بیماران خود می خواهند که به دندانپزشک خود مراجعه نموده تا قبل از شروع ارتودنسی مسائل بهداشتی دهان را بررسی و برطرف نمایند. پوسیدگیها، التهاب و بیماریهای لثه از جمله مواردی هستند که حتما باید پیش از آغاز ارتودنسی مورد رسیدگی قرار گیرند، زیرا با شروع درمان ارتودنسی رسیدگی به این موارد ممکن است بسیار دشوار و یا حتی غیر ممکن باشند. برای مثال، در صورت وجود پوسیدگی و نیاز به ترمیم دندان، احتمال زیادی وجود دارد که این پوسیدگی در طی درمان ارتودنسی پیشرفت کند زیرا وجود وسایل ارتودنسی در دهان رعایت بهداشت را خواه ناخواه دشوارتر می کند. در عین حال، وجود این وسایل در اغلب برای دندانپزشکان کار ترمیم پوسیدگی را سخت می کند. و یا همچنین در موارد جرمگیری، وسایل ارتودنسی برای انجام جرمگیری مزاحمتهایی ایجاد می کنند و ممکن است نتوان جرمگیری با همان کیفیتی انجام داد که قبل از شروع ارتودنسی این کار میسر بود. شروع درمان ارتودنسی در دهانی سالم که مشکلات بهداشتی آن برطرف شده باشد در کیفیت درمان ارتودنسی نیز تاثیر چشمگیری خواهد داشت.

حین درمان: بسیاری از بیماران با شروع درمان ارتودنسی، ارتباط خود را با دندانپزشک قبلی خود موقتا و گاهی برای همیشه قطع می کنند، به امید اینکه تحت نظر متخصص ارتودنسی هستند، چون او نیز یک دندانپزشک است و متخصص ارتودنسی مراجعه کننده را معمولا به شکل ماهانه معاینه می کند. اما نکته ای در انجام درمانهای ارتودنسی وجود دارد که با درمانهای دندانپزشکی متفاوت است: متخصص ارتودنسی در معاینات خود و بررسی روند درمان بیمار بیشتر به نواحی و سطوحی از دندان متمرکز است که لزوما درگیر پوسیدگی نمی شوند. او بر روی میزان نظم گرفتن دندانها طبق برنامه ای که از قبل در نظر داشته و نیاز به تغییرات احتمالی توجه می کند، به موقعیت دندانها نسبت به دندانهای مجاور یا دندانهای فک مقابل توجه می کند، حتی در موارد زیادی به رابطۀ مجموعه دندانهای یک فک نسبت به فک مقابل متمرکز می شود و تنها بر روی یک یا چند دندان متمرکز نمی شود. این شیوه از بررسی و معاینه در رشته های دیگر دندانپزشکی کمتر اتفاق می افتد. برای مثال، همکاری که متخصص درمان ریشه است و یا در صدد ترمیم یک دندان می باشد، بر انجام درمان روی یک درمان خاص متمرکز می شود و ممکن است متوجه پوسیدگی در دندان فک مقابل نشود. اصولا ساختار کاری هر پزشک متخصص به گونه ای است که بر روی حوزۀ تخصصی خود و مسائلی که بر روی درمان تخصصی خود تاثیر مستقیم دارد متمرکز شود. هنگامیکه یک جراح برای جراحی بیمار خود برنامه ریزی می کند و مثلا عکسی از قفسه سینه درخواست می کند، بر روی مشکل قلبی – ریوی بیمار دقت خواهد کرد چون در عمل جراحی نکته ای مهم است، اما لزوما متوجه مشکلی که در مفصل شانه از لحاظ ارتوپدی ممکن است وجود داشته باشد نخواهد شد. این موضوع تنها یکی از مسائل مورد بحث در پزشکی است که موجب می شود سیستمهای بهداشتی کشور های مختلف وجود یک پزشک یا دندانپزشک خانواده را لازم و ضروری قلمداد کنند و پزشک خانواده مسئول ارجاع بیمار به متخصص شود.

البته این شانس هم هست که متخصص ارتودنسی در حین درمان، مثلا زمانی که عکس رادیوگرافی برای بررسی روند درمان تجویز می کند، متوجه ایجاد پوسیدگی جدید و پیشرفت آن از میان دو دندان شود، و یا وقتی که این پوسیدگی بین دندانی چنان پیشرفت کرده که یک دیواره از دندان فرو می ریزد و حفره ای آشکار و مشخص می شود. اما اگر بیمار به شکل دوره ای به دندانپزشک خود مراجعه می کرد ممکن بود این پوسیدگی زودتر تشخیص داده می شود و به شکل ساده و سطحی تری ترمیم می شد.

در نتیجه به همین علت است که اغلب متخصصین ارتودنسی پیش از شروع کار درمان خود به بیماران تاکید می کنند که لازم است به شکل دوره ای و متناوب به دندانپزشک خود مراجعه کنند.

در مراجعات متناوب به دندانپزشک حداقل کار ارزشمندی که قابل توصیه است جرمگیری هر شش ماه یک بار است. به دلیل دشواریهایی که در رعایت بهداشت اغلب بوجود می آید، شاهد تجمع پلاک میکروبی و التهاب خفیف تا متوسط لثه طی درمان ارتودنسی هستیم. جرمگیری موجب می شود که کانون های میکروبی کهنه ( و مخرب تر) میکروبی از بین بروند.

پس از درمان ارتودنسی: لزوم مراجعه به دندانپزشک بعد از خاتمه ارتودنسی ثابت و برداشته شدن وسایل از روی دندانها بدیهی تر از موارد قبلی به نظر می رسد و احتمالا به توضیح کمتری نیاز دارد. با برداشته شدن وسایل امکان انجام معاینات دقیقتر برای همکار دندانپزشک فراهم می گردد. تنها نکته ای که شاید قابل توصیه باشد این است که مراجعه به دندانپزشک از یک منظر بهتر است بلافاصله بعد از خاتمه ارتودنسی نباشد. مثلا به دلایل زیر:

پس اگر موردی اورژانسی و اضطراری وجود نداشته باشد، بعد از برداشته شدن وسایل ارتودنسی از سطح دندان 2 الی 3 ماه صبر کنید.

و فقط 2 الی 3 ماه. نه اینکه مراجعه به دندانپزشک را کلا فراموش کنید Wink