ارتودنسی بدون جراحی: فقط می خواهم دندانهایم مرتب شوند

Additional Info

امتیاز کاربران
ضعیفعالی 

ارتودنسی بدون جراحی: فقط می خواهم دندانهایم مرتب شوند

 

اگر نه به طور روزانه، اغراق نخواهد بود اگر بگویم در هفته حد اقل یک بیمار داریم که برای ارتودنسی به ما مراجعه می کند و بعد از اینکه او را معاینه کردم و پی به وجود مشکل در روابط فکها بردم به وی لزوم انجام درمان جراحی را تاکید می کنم و در پاسخ می شنوم که: آقای دکتر من قصد جراحی ندارم، فقط می خواهم دندانهایم مرتب شوند. و با شنیدن این جمله، ناگزیر می شوم که توضیحات زیر را به ایشان بدهم:

"متوجه منظور شما هستم و اینکه جهت زیبایی و مرتب شدن دندانهایتان مراجعه کرده اید، اما باید بگویم که خواستۀ شما عملا امکانپذیر نیست. من بعنوان متخصص ارتودنسی قادر خواهم بود که دندانهای شما را جابجا کنم تا مرتب شوند و در این کار بخش محدودی از استخوان اطراف ریشۀ دندانها و فقط به میزان مختصری حرکت خواهند کرد اما من قادر نیستم کل بدنۀ فک شما را جابجا کنم. در درمان ارتودنسی منظم شدن دندان یک هدف مهم است اما عملکرد دندانهای بالا و پایین نسبت به هم به همان اندازه و شاید مهمتر باشد. دندانهایی که مرتب باشند اما کار خود را درست انجام ندهند دیر یا زود دچار آسیب جدی خواهند شد. برای اینکه هم دندانها منظم باشند و هم عملکرد صحیحی داشته باشند، لازم است که رابطۀ فک بالا و پایین هم با یکدیگر تا حد امکان درست باشد. اگر این رابطۀ فکی از منظر ارتودنسی قابل قبول باشد، می توانیم درمان ارتودنسی را بدون جراحی، ولی غالبا با کشیدن برخی از دندانها، انجام دهیم (به این کار اصطلاحا "استتار" ناهنجاری فکی گفته می شود)، اما چنانچه این رابطه قابل قبول نباشد، من قادر نخواهم بود دندانها را به هر جایی که مایل باشم جابجا کنم". مثالی از مواردی که مطلقا توسط ارتودنسی به تنهایی درمان نمی شوند را در تصاویر زیر ملاحظه بفرمایید:

 

مثالی از بیماری که درمان ارتودنسی الزاما باید همراه با جراحی می بود. همانگونه که مشاهده       می شود، نامرتبی دندانها شدید نیست اما تماس دندانهای دو فک نامناسب بوده (خطوط زرد رنگ در دو فک در امتداد دیگر نیستند و با ارتودنسی نمی توان این خطوط را در امتداد یکدیگر قرار داد. در تصاویر بعد از درمان، خطوط در امتداد یکدیگر قرار گرفته اند و این اختلاف تنها با جراحی فک امکانپذیر شده است)

توجه عزیزان را به این نکته جلب می کنم که زیبایی دندانهای ارتودنسی شده تنها به منظم شدن آنها بر نمی گردد. اگر چه که زیبایی به لحاظ تعریف و دیدگاههای فلسفی مبحثی وسیع قلمداد می شود و در یک مقالۀ مختصر به هیج وجه نمی توان به آن پرداخت، اما بر یک نکته در خصوص زیبایی تا حدود زیادی اتفاق نظر وجود دارد و آن اینکه زیبایی یک متغیر کیفی و در عین حال نسبی است و از نظر هر فرد ممکن است متفاوت باشد. تلاش می کنم این موضوع را در خصوص بیمار ارتودنسی که به جراحی نیاز دارد تشریح کنم (بابت کیفیت  عکس پوزش می خواهم. کمتر پزشکی پیدا می شود که نتایج نازیبای چنین مواردی را بعنوان نمونه کار خود منتشر کند. تازه این عکس مربوط به بیماری است که درمانش بدون جراحی و استتاری انجام شده و در منبع اصلی بعنوان درمان "قابل قبول" به تصویر کشیده شده) :

تصاویر زیر مربوط به بیماری است که فک بالا کوچک و فک پایین بزرگ است و در عین حال دندانها هم نامنظم هستند. حالا ما فرضا در صدد باشیم که دندانها را بدون جراحی مرتب کنیم. متخصص ارتودنسی موظف است به رابطه و نحوۀ قرار گرفتن دندانهای بالا و پایین روی یکدیگر هم توجه کند. یکی از نکات مهم در این خصوص آن است که دندانهای فک بالا مختصری جلوتر از دندانهای پایین قرار گیرند تا عملکرد جویدن دندانها درست باشد. پس وی ناگزیر خواهد بود که دندانهای بالا را به جلو حرکت دهد. اگر تلاش کند با حفظ زاویه صحیح دندانها این کار را انجام دهد، ریشۀ دندانها از داخل استخوان خارج خواهند شد ( از محل پیکان زرد رنگ)!! زیرا همانطور که گفتیم، همراهی استخوان اطراف ریشۀ دندانها به میزان محدودی انجام می شود. پس حرکت دندان به این شکل امکانپذیر نخواهد بود.

تنها حالتی که می توان دندانها را بدون جراحی به سمت جلو آورد این است که تاج دندانها را به جلو بیاوریم و ریشه خیلی به جلو نیاید. همانطور که ملاحظه می کنید، دندانها به سمت جلو شیب زیادی پیدا می کنند (شیب خط قرمز را در تصویر بالا و پایین سمت چپ مقایسه کنید) و این  حالت از دید بسیاری از افراد اصلا زیبا نیست ( جدا از اینکه زاویۀ نامناسب دندان از نظر سلامتی آن هم چندان مطلوب و پسندیده نیست). عقب بردن دندانهای پایین نیز همین حالت را دارد، یعنی مجبور خواهیم بود که دندانهای پایین را به عقب شیب بدهیم و "بخوابانیم". این عمر باعث می شود چانه برجسته تر بنظر برسد زیرا در این حرکت دندان عقب می رود و چانه در محل برجستۀ خود باقی می ماند.

به عبارت دیگر، درمان ارتودنسی با هدف زیبایی دندانها شروع شده بود، اما بدلیل اینکه از جراحی صرفنظر شد، نتیجه بدست آمده علی رغم منظم شدن دندانها هنوز زیبا نیست. و تازه این موقع است که بیمار متوجه منظور متخصص ارتودنسی می شود که چرا می گوییم جراحی فک هم علاوه بر ارتودنسی لازم است. و حالا بعد از گذشت یکی دو سال از درمان ارتودنسی، درمان باید به شکل معکوس انجام شود، یعنی یکی دو سال دیگر طول می کشد تا شیب دندانها اصلاح شوند و دندانها به عقب برگردند، رابطه دندانهای فک بالا و پایین برای جراحی تنظیم شوند تا اینکه همکار جراح بتواند یک عمل جراحی با نتیجۀ مطلوب انجام دهد. این یعنی یک درمان ارتودنسی دو ساله با هزینه مجدد ( که حرکت دوباره و برعکس دندانها خیلی هم از نظر سلامتی مطلوب نیست) و هم انجام جراحی با هزینه بالاتر چون با دو سال تورم هم مواجه شده ایم Cry.

بنابر این اگر چه که انجام جراحی فک در کنار ارتودنسی در نگاه اول برای اکثریت افراد گزینۀ مطلوبی بنظر نمی رسد، از نظر درمانی گاهی تنها راه حل صحیح است. یعنی در این موارد یا درمان ارتودنسی و جراحی را انتخاب کنید، یا اینکه فعلا اقدامی عجولانه نکنید که بعدا به مشکل بخورید.  تنها در موارد خفیف از اختلاف رابطۀ فکی است که درمان ارتودنسی به تنهایی ممکن است از طریق استتار کردن به نتایج قابل قبول ( و مطمئنا "غیر ایده آل") دست یافت.

برای نوشتن دیدگاه و نظرتان در خصوص این مطلب به نشانی جدید ما مراجعه نمایید.

 

نقشه سايت

شما اینجا هستید: خانه مقالات مقالات مرتبط با ارتودنسی ارتودنسی بدون جراحی: فقط می خواهم دندانهایم مرتب شوند