پاسخ به نگرانی های مراجعین ارتودنسی از حرکات نامطلوب دندانها حین درمان
- توضیحات
- نوشته شده توسط دکتر فرامرز مجتهدزاده
- بازدید: 4852
Additional Info
مراجعین مکررا از برخی حرکتهای دندان خود طی ارتودنسی، به ویژه در چند ماه اولی که از درمان گذشته به شدت نگران می شوند و بسیار سراسیمه به مرکز درمانی خود زنگ می زنند و خواستار نوبت های اورژانس می شوند، و یا حتی تا حدی نگران می شوند که اعتمادشان از دکترشان به کلی سلب می شود. مثالهایی از این نگرانی ها:
- بین دندانهایم فاصله افتاده قبلا اینطوری نبوده! (معمولا پس از گذشت چند جلسه از درمان)
- دندونام همه لق شده اند! (معمولا در جلسات اول درمان)
- دندانهایم صاف و مرتب بودند، الان یک دندانم رفته زیر دندون کناریش/ این یک دونه دندونم کج شده. ( معمولا در اواسط درمان)
و بعضا اتفاق می افتد که با مشاهدۀ مواردی از این دست، بدون هماهنگی با متخصص خود و از روی نگرانی، دست به اقداماتی می زنند که موجب اختلال در درمان و گاهی حتی آسیب به دندانها می شوند.
از آنجا که بروز چنین حرکات و اتفاقاتی برای همۀ بیماران رخ نمی دهد، نمی توان این مسائل را پیشاپیش برای تمامی بیماران به شکل همسان و با تفصیل شرح داد. و تجربه نشان داده که اگر تمامی این موارد را بخواهیم برای تمامی عزیزان شرح دهیم، ناگزیر خواهیم بود ایشان را با حجم زیادی از اطلاعات و نکته راهی منزل کنیم که بر اساس همین تجربه بیش از نیمی از مطالب توضیح داده شده فراموش می شود. برای همین به این فکر افتادم که این مقاله را جهت ارائۀ مقداری توضیح در اینجا خدمتتان ارائه کنم تا هر زمان که چنین نگرانی های در شما بوجود آمد، با مطالعۀ آن مقداری خاطرتان آسوده شود که اینگونه حرکات و اتفاقات در طی درمان ارتودنسی رویدادهای متداولی هستند:
"اولین نکته ای که همیشه به خاطر داشته باشید این است که تا وقتی که درمان ارتودنسی شما تمام نشده و وسایل ارتودنسی در دهان هستند، درمان در کنترل متخصص خواهد بود. زمانی نگرانی شدید شما منطقی تر خواهد بود زمانی است که وسایل در حال برداشته شدن هستند و هنوز مشکل برطرف نشده باشد."
و حالا توضیحی برای سه مورد شایع که در بالا ذکر شد:
- حرکت دندانها همیشه و لزوما به شکل مستقیم از محل نامرتب به محل مرتب اتفاق نمی افتند. نیرویی که یک سیم ارتودنسی وارد می کند به شکل مساوی یا متناسب با هر دندان نیرو را وارد نمی کند. به همین علت گاهی یک دندان کمتر و یا بیشتر از حد پیش بینی شده حرکت می کند. متخصص تمام تلاش خود را بعمل می آورد که این حرکات را به حداقل برساند ولی علم مدرن حتی تا امروز نتوانسته اینگونه حرکات که گروهی از آنها در ارتودنسی به حرکات round trip شناخته می شوند به صفر برساند.
- لقی در دندانها موضوعی کاملا عادی و حتی ضروری است. دندانی که هیچگونه لقی در طی درمان نداشته باشد ممکن است یک دندان چسبیده به استخوان یا "فک جوش" باشد و این حالت به لحاظ سلامت دندانها امری نامطلوب است. دندان سالم در حالت طبیعی (حتی بدون ارتودنسی) درجات خفیفی از لقی را باید داشته باشد. این لقی به دلیل بافت غلاف یا لیگامان اطراف دندان است که همانند کمک فنر دندان را از نیروهای شدیدی که ممکن است حین جویدن وارد می شود حفظ کند. یک ماشین در حالی که ایستاده است هیچ حرکتی ندارد، اما اگر شما با دست حتی به یک ماشین بزرگ نیرو وارد کنید، ماشین مختصری لرزش خواهد داشت که بدلیل همان سیستم تعلیق آن است.
- اما در حین ارتودنسی این لقی بیشتر می شود و برای بیمار محسوس و ملموس می شود. این لقی افزایش یافته نیز طبیعی و حتی ضروری است. تشریح تغییرات بافتی که در حرکات ارتودنسی رخ می دهد موضوعی مفصل است و نیاز به اطلاعات گسترده تری از بافت شناسی، بیومکانیک و فیزیولوژِی دارد، اما برای ساده کردن موضوع به یک عبارت اکتفا می کنم که حرکت دندان را به گونه ای در نظر بگیرید که استخوان و بافتهای جلوی مسیر دندان موقتا تحلیل می روند تا راه را برای حرکت دندان باز کنند، در نتیجه فضای استخوانی اطراف دندانها به عبارتی ساده بطور موقت گشاد می شود.
- اما امکان آن نیز هست که این لقی نگران کننده شود و آن هم زمانی است که فرد دچار عادات وسواسی کنترل حرکت دندان با زبان می شود. برای آشنایی با این موضوع مقالۀ دیگر را می توانید مطالعه کنید و به توصیه های آن عمل کنید.
علت نامنظمی دندانها در اواسط درمان و وقتی که دندانها قبلا منظم شده بودند را شاید بتوان اینگونه توضیح داد که در اوایل ارتودنسی که دندانها نامنظم هستند، معمولا سیمهای نازکتر و ظریفتر به کار می روند و بتدریج با بالا رفتن ضخامت سیم، نظم دندانها بیشتر می شود. اما برای انجام حرکاتی خاص، گاهی لازم می شود سیم مجددا نازک شود و یا اینکه اتصال سیم به دندان/هایی کاهش یابد و به دندان قدری آزادی و "خلاصی" حرکت داده شود. در این حالت است که دندان ممکن است مختصری نامرتب شود.
مثال مسابقۀ شطرنج در خصوص ارتودنسی خیلی کاربرد دارد و در اینجا نیز همینطور است. بعید می دانم هیچ قهرمان شطرنجی وجود داشته باشد که در یک مسابقۀ رده بالا هیچ مهره ای را از دست ندهد و بازی را ببرد. معمولا لازم است که مهره ای را به منظور کسب موفقیت فدا و در این مسیر هزینه کند. گاهی ممکن است مهرۀ اصلی یا حتی وزیر از دست برود.بسیاری از حرکات ظاهرا نامطلوب دندان نیز همانند همین هزینه ها هستند. یعنی ممکن است موقتا در یک دندان نامرتبی ببینیم تا به هدف نهایی که همان پیروزی در درمان است برسیم. درمان موفق یا پیروزی یعنی اینکه صفحۀ شطرنج شما با تمامی مهره ها به شما بازگردانده می شود.
مواردی که در بالا ذکر شد، مواردی هستند که در حین درمان "انتظار داریم" که اتفاق بیفتند اما مشکلی در درمان ایجاد نمی کنند، اما، نمی توان منکر شد که هرگز حرکت نامطلوب و پیش بینی نشده ای اتفاق نیفتد. مثلا ممکن است یک بیمار نوجوان ارتودنسی نا پرهیزی کرده و با خوردن غذای سفت سیم را کج کرده باشد و یا بیماری بدون هماهنگی با متخصص وسایل را دستکاری کند. در این مواقع است که احتمال حرکات مخرب وجود دارد.
نتیجه گیری: اگر از وسایل خود به خوبی مراقبت می کنید، بسیار بعید است که حرکات ناخواسته ای که به آنها اشاره شد مشکلی برای شما بوجود آورد. ولی باز در صورت نگرانی، با حفظ خونسردی مشکلتان را اطلاع دهید و این کار خوبی است. و یادمان باشد، تا وقتی مسابقه (درمان) تمام نشده هنوز فرصت برای پیروزی هست.
سایر نگرانی ها و سوالاتی را که فکر می کنید به این مقاله می توان اضافه کرد با ما در میان بگذارید:
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
